Na podanej w #17 mapie są jeszcze dwie leśniczówki w odległości 1200m na południe i 900m na północ od kościoła w Marcinkach (Märzdorf), kolejna w podobnej odległości na południowy zachód od Czermina oraz wskazana w #18, ok. 500m na zachód od Małego Taboru (za Samicą i drogą do Bralina), opisana tam jako F. Lippnik. Wszystkie tutaj wskazane są jeszcze widoczne na Mapach Google i geoportalu2 jako pojedyncze zagrody na skraju lasów.

Jedyna leśniczówka, jaka przychodzi mi na myśl, znajduje się w lesie między Taborem Małym - Utratą a Czerminem (tak w ogólnym zarysie, bo to z boku trasy). Do Mielęcina będzie dalej niż 1300-1500 m, tak mi się wydaje. Dziś Borek Meleński to Borek Mielęcki.

Może znana jest już leśniczówka, o której mowa w #13, bo podany link to nieaktualna staroć. Na mapie „setce” KDR ark. 401 Kempen z 1889 https://polona.pl...o:metadata w pobliżu majątku Mielencin są dwie leśniczówki: Stempen (1300m na północny zachód) i Mielencin (1500m na północny wschód w kierunku Hurne).
Może to w którejś z nich pracował dziadek Carstena Iwana? Co na to Bralin?
Natomiast pradziadek Carstena - Karl Tessars (1866 Groß Friedrichs-Tabor - 1926 Kępno) był karczmarzem w Borku Mieleńskim i potem od 1900 spedytorem w Kępnie. Karl i jego żona Susanne są pochowani na cmentarzu EA w Kępnie. Takie informacje o sobie i przodkach podaje Carsten na http://www.drhdl....ruecke.pdf.
W "Księdze adresowej przemysłu, handlu i rzemiosła zachodniej Polski" z 1925 https://www.wbc.p...94/content na s. 273 podany jako Tessarz Karol, interes spedycyjny, ul. Dworcowa 472. Tel. 37.

W 1884 Mielencin z folwarkami Emilienhof i Faustyanka był własnością Deutsche Grund-Credit-Bank in Gotha, a jego administratorem był Schmekel (nie był dzierżawcą).
Dane dla Kreis Schildberg na ss.118-125 wg Handbuch des Grundbesitzes…, t.VII Provinz Posen, Berlin 1884 https://www.digi-.../LOG_0003/
W 1905 właścicielem w/w był już Leon Hulewicz, dane z rocznika 1905 tej publikacji, dotyczącej już Kreis Kempen, ss. 50-51 https://www.wbc.p...82/content. A stał się właścicielem w 1897 (po Rauschach #12): Agnieszka Hulewicz-Feillowa "Rodem z Kościanek", Wydawnictwo Literackie, Kraków 1988, s. 55.

Panie Sławomirze, po książętach Biron von Curland Mielęcin jak się zdaje, często zmieniał właścicieli i dzierżawców. Przykładowo w 1872 r. właścicielem lub dzierżawcą Mielęcina był niejaki Zygmanowski a Wilhelm Kantrowicz był współwłaścicielem (miteigentümer). Pan natrafił już w 1875 r. na nazwisko Fryderyk Berk (Berg?).
A po Hulewiczach majątek posiadała rodzina Życkich.

Parę ciekawostek o kulisach wykupienia przez Hulewiczów majątku w Mielęcinie z rąk niemieckich:
http://gulevich.net/statiy.files/kostianec_melecina.htm

Nawet potomkowie Hulewiczów nie znają nazwisk właścicieli majątku w latach 1852-1897.
W regestrach znalazłem jedynie następujący zapis:

Sąd Kępno z 1875.27/XII. Subh. d. ryc. Mielęcin w p. ostrzesz. obw. rejenc. pozn. z tyt. własn. na imię Fryderyka Berki (167 ha 44 ar. 10 lasek kw. (ogł. w nr 11 z 15. st., sob. 1876

Może ktoś złapie jakiś trop na nazwisku Berki? To jest chyba węgierskie nazwisko.

Chyba najszybciej znalazłoby się coś w źródłąch niemieckich.

Niestety nie moge pomoc z wlascicielem Mielecina w tym okresie.Wiem tylko jak nazywaly sié lesniczowki nalezace do Mielecina.Jedna to Stempen(pol. Stempnia a tak naprawde to Wstepna,byla tam tez karczma) i druga to Hurny.Pierwsza przy drodze Weronikopole -Marcinki.Gdzies spotkalem opis po niemiecku lesniczowka zu Wald Marzdorf czyli dla lasow Marcinki wiec niewatpliwie pochodzi z czasow Birona.W lini prostej od palacu w Mielecinie ok 800-1000m wiec troche bez sensu by organizowali ja polscy wlasciciele Mielecina.Mysle ze na tej lesniczowce osiadl krewniak Carlstena.
Druga lesniczowka to lesniczowka niedaleko Rzetni/Parzynowa w miejscu ktore do dzis nazywamy Hurny.(Z czeska gorzysty)To pagorki pod Parzynowem. Osiedlili sié tam czescy bracia(po wojnie jeszcze tam mieszkali np p. Stechlik.Do dzis chyba mieszkajá ludzie ktorzy nazywajá sie Hurny.
Oba miejsca latwo znalezc na starych mapach.
http://kepnosocmapy2.ugu.pl/mapa16/

Ostatnia z rodziny Masłowskich - panna Emilia Faustyna Salomea sprzedała majątek w 1843 r. Kalikstowi Piotrowi Janowi Bironowi von Curland - synowi Gustawa Caliksta Birona von Curland, księcia z wolnego państwa stanowego Syców. No i ten Calixt ożenił się chwilę później - 25 VII 1848 r. z Heleną Mestscherski - panną dworu carowej Aleksandry Fiodorownej - małżonki cara Mikołaja I. Mielęcin wraz z Przybyszowem i Szklarką Bironowie sprzedali w 1852 r. I wtedy nastał Carstenowy dziadek, zapewne wraz z nowym właścicielem. Kto to kupił? Nie wiadomo. W 1897 r. majątek znajdował się w rękach Wilhelma i Emilii Rausch.

Jak nazywał się Carstenowy dziadek?