Kościół pod wezwaniem Jana Chrzciciela, reprezentuje ciekawe połączenie elementów murowanej i drewnianej architektury sakralnej. Korpus świątyni jest murowaną z cegły (z dodatkiem kamienia) budowlą późnogotycką z przełomu XV i XVI wieku, obejmującą prostokątną nawę oraz niższe i węższe od niej prezbiterium, do którego od północy przylega zakrystia. Po stronie zachodniej łączy się z korpusem wysoka, drewniana wieża-dzwonnica o konstrukcji słupowej, dostawiona w 1719. Do zabytkowego wyposażenia świątyni należą m.in.: późnobarokowy ołtarz główny z około 1720 (przekształcony w XIX wieku), ambona renesansowa oraz gotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XV w. Na zewnętrznych ścianach kościoła zachowały się zabytkowe epitafia, wśród których wyróżnia się piękna późnorenesansowa płyta nagrobna Franciszka Blanckesteina (zmarłego w 1611), z płaskorzeźbionym wyobrażeniem postaci zmarłego i czterema kartuszami herbowymi