Ubezpieczenia wzajemne to najstarsza forma ubezpieczeń od następstw wypadków losowych. W średniowieczu taką funkcję pełniły gildie rzemieślnicze i kupieckie.
Polska tradycja zakładania towarzystw ubezpieczeń wzajemnych sięga roku 1784, kiedy to został utworzony Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych w Poznaniu. Osoby stowarzyszone wpłacały składki, aby zapewnić sobie ochronę swego mienia ruchomego przed ogniem.
Na początku XIX wieku w zaborze pruskim powstało jeszcze kilka Towarzystw mających na celu ochronę budowli od ognia. TUW zapewniające ubezpieczenie przed stratami poniesionymi w pożarach powstało także w Księstwie Warszawskim. W Królestwie Polskim pierwsza taka instytucja została utworzona dopiero w roku 1900. W 1921 roku powstała Polska Dyrekcja Ubezpieczeń Wzajemnych, która do roku 1947 działała pod nazwą Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych. W II RP towarzystwa wzajemne stanowiły ok. 65 % rynku ubezpieczeniowego. Było och kilkadziesiąt, a najbardziej znanym z nich było PZUW. Po wojnie Towarzystwo to zostało wcielone do państwowego PZU.
(http://fizyka.biz/ubezpieczenia_wzajemne.html)