Ks. Michał Przywara urodził sie 29 września 1867 roku w Polskiej Nowej Wsi w powiecie opolskim. Kiedy miał 14 i pół roku, został oddany do gimnazjum w Opolu, gdzie odznaczał sie wielką pilnościa w nauce ... Maturę zdał w wieku 23 lat. W tym samym roku, 1890, otrzymał swiadectwo egzaminu dojrzałości i rozpoczął studia teologiczne we Wrocławiu, aby zostać kapłanem. Wraz z kilkoma kolegami M. Przywara pracował nad odnowieniem towarzystwa akademickiego rozwiazanego w roku 1886. Po długich staraniach uzyskano zgodę na założenie towarzystwa pod niemiecka nazwa Wissenschaftlicher Verein Oberschlesischer Studenten (Towarzystwo Naukowe Akademików Górnoslazaków). Organizacja rozpoczeła swą działalnośc 10 lipca 1892 roku. (...) W roku 1894 M. Przywara otrzymał swięcenia kapłańskie i został kapelanem w Mikołowie. (...) młody kapłan cieżko zachorował, obawiano się nawet o jego życie. Z tego powodu ks. Michał musiał przez rok odstapić od wykonywania prac duszpasterskich. (...) Po powrocie do zdrowia objął posadę kapelana w Pszowie. Tu pracował bardzo krótko, bo już w roku 1897 został powołany na administratora, a parę tygodni później na proboszcza do Nowej Wsi Ksiażecej w powiecie sycowskim.Z młodzieńczym zapałem zabrał sie tutaj do pracy. Był człowiekiem wielostronnym. Nie wystarczała mu praca duszpasterska (...) Szukał sobie wiec dalszych zajec. (...) Najprawdopodobniej około roku 1900 odbył dłuższa podróż do Włoch. Rok później
pielgrzymował do Ziemi Świętej. Zwiedził przy okazji Egipt, Grecje i Turcje. Swoje wrażenia i spostrzeżenia przedstawił w dwóch ksiażkach; "Moja podróż do Rzymu" i "Moja podróż na Wschód". Najwieksze spustoszenie w dorobku dialektologa poczyniła II wojna swiatowa. Dziś trudno ustalic pełny wykaz tytułów jego prac. Niestety, choroba, która już raz zmogła duszpasterza, powróciła w 1905 roku. Jesienią tego roku ks. Przywara był już tak słaby, że nie mógł odprawiac mszy świętych. Lekarze byli bezradni. Chorym opiekowała się rodzona siostra, Franciszka, która nie odstepowała od jego łoża. W Wielki Czwartek 1906 roku kapłana przewieziono do klasztoru sw. Józefa we Wrocławiu, gdzie żył jeszcze kilka miesiecy. Ksiadz Michał Przywara zmarł rankiem 31 października 1906 roku. Pogrzeb odbył sie 4 listopada, w poniedziałek. Żałobna mszę swietą sprawowało 33 księży. Msze pogrzebową odprawił i mowę pożegnalną na cmentarzu wygłosił ks. radca Tomasz Gabriel (1865-1930), braliński duszpasterz. Homilie w jezyku polskim wygłosił proboszcz z Olszowy, zaś w jezyku niemieckim proboszcz z Sycowa.
Źródło: http://ugbralin.website.pl/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=188