Zwyczaje i życie ludu były inspiracją dla Pauli Wężyk- poetki urodzonej w Kępnie, pochodzącej z rodziny Wężyków, którzy rezydowali w Mroczeniu. Jej wiersze do dzisiaj żyją wśród społeczeństwa. Cyklicznie organizowane przez uczniów Gimnazjum w Mroczeniu wieczornice poświęcone jej twórczości przybliżają współczesnym dorobek znanej poetki.
Gdy miała 8 lat wygrała konkurs literacki ogłoszony przez warszawski tygodnik "Wieczory rodzinne". Po śmierci ojca w 1902 roku wraz z matką przeprowadziła się z Myjomic do Poznania, gdzie rozwinęła swój talent literacki. Od 1903 roku zaczęła współpracować z "Przewodnikiem Katolickim", pisała również do pisma "Praca" i "Głos Wielkopolski". W tych dwóch pismach przez długie lata redagowała "Kącik dla dzieci i młodzieży". Jej nazwisko jako autorki widać było w innych pismach poznańskich: "Kurier Poznański", "Dziennik Poznański" i "Wielkopolanin". Była stałą współpracowniczką : "Naszego Misjonarza", "Małego Misjonarza", "Echa Afryki" i "Murzynka". Nawet w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej w "Naszym Pisemku" wydawanym przez Siostry Felicjanki można było przeczytać jej wiersze. Przez osiem lat redagowała pismo dla gospodyń wiejskich, które nosiło tytuł "Dobra Gospodyni". W 1924 roku zaczęła stale współpracować z "Przewodnikiem Katolickim", jako redaktorka działu młodzieżowego. Podczas lat międzywojennych wydała kilkanaście zbiorów wierszy i opowiadań. Napisała kilka utworów scenicznych przeznaczonych dla amatorskich teatrzyków dziecięcych.
Paula Wężyk przez długie lata zajmowała się działalnością społeczną i charytatywną, głównie wśród młodzieży. Utrzymywała więź z młodzieżą emigracyjną. Odpisywała na setki listów czytelników z krajów europejskich i amerykańskich. Dokonywała licznych przekładów z języka niemieckiego i francuskiego.
źródło: www.interklasa.pl/portal/dokumenty/r095/