Z tablicy informacyjnej w Skansenie Kolei Średzkiej między przystankami POZNAŃ-ŻEGRZE i POZNAŃ-RATAJE:
W 1948 roku opracowano jedną z najlepszych polskich konstrukcji parowozu – tendrzaka serii TKt48, o układzie osi 1-4-1. Maszyny tej serii ze względu na małą średnicę kół zostały zakwalifikowane do parowozów towarowych, jednak ich właściwości trakcyjne, w tym szybki rozruch spowodowały, że były używane zazwyczaj do obsługi pociągów osobowych. Świetnie spisywały się również na typowo górskich szlakach. Parowozy tej serii budowane były w dwóch etapach. Pierwsza partia w latach 1950-1951 w liczbie 91 sztuk była budowana przez Zakłady Hipolita Cegielskiego w Poznaniu oraz Fablok w Chrzanowie. Druga seria licząca 100 lokomotyw była budowana przez chrzanowski Fablok w latach 1955-1957. Sześć maszyn trafiło również na eksport do kolei albańskich. Pierwsze parowozy serii TKt48 obsługiwały m.in. warszawskie i trójmiejskie linie aglomeracyjne.
W miarę wypierania trakcji parowej przez elektryczną, „tekatki” były przekazywane na linie lokalne i drugorzędne. Zapisały się jednak chlubną kartą w historii polskiego kolejnictwa. Parowóz TKt48-130 został zbudowany w 1956 roku w Fabloku w Chrzanowie pod numerem fabrycznym 4498, po czym został skierowany do pracy w parowozowni Kępno. W ruchu liniowym pracował aż do października 1991 roku, po czym został wyeksponowany jako pomnik kolejnictwa przy dworcu w Kępnie.