Jest to przemówienie odczytane przez Kasiami przed kaplicą von Borcke podczas Nabożeństwa Ekumenicznego 1 listopada 2011, mojego i kempena autorstwa:

"Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść;
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,
I miłość ludzka stoi tam na straży,
I wy winniście im cześć!
(Adam Asnyk)

Już trzeci raz spotykamy się na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Kępnie by wspólnie pomodlić się za wszystkich Kępnian, którzy odeszli, niezależnie od ich wyznania. Nasze Stowarzyszenie Socjum „Kępno i Okolice” sprząta ten cmentarz od 2009 roku. Zbieramy śmieci, stawiamy przewrócone nagrobki, remontujemy pomniki. Szczególną troską otoczyliśmy znajdującą się przed nami jedyną kaplicę grobową znajdująca się w Kępnie – w miejscu tym spoczywa wraz z rodziną były burmistrz Kępna – Hugo von Borcke. W roku ubiegłym wymieniliśmy we współpracy z parafią ewangelicką dach nad tą kaplicą, w roku bieżącym nawiązaliśmy, wierzymy, że długoterminową współpracę z fundacją rodziny von Borcke, dzięki której założyliśmy kratę zabezpieczającą wejście. Wiosną roku 2012 planujemy odrestaurować drzwi prowadzące do grobowca.
Stowarzyszenie socjum nie zajmuje się tylko ewangelickim cmentarzami. Sprzątamy również zapomniane groby Kępnian spoczywających na cmentarzu rzymskokatolickim, groby tych którzy zajęli miejsce w historii Kępna już na stałe – byłego burmistrza Kępna Pana Seydaka, Pana Tomasza Godziny – introligatora, wydawcę pocztówek i również byłego burmistrza Kępna. Dbamy również o grób Otto Webera – budowniczego kępińskiej poczty.
Nasze stowarzyszenie organizuje również coroczne Gry Uliczne dla młodzieży, Spotkanie opłatkowe na rynku, wytyczamy szlaki turystyczne, organizujemy rajdy oraz coroczne Spotkania na styku kultur, religii i czasów. Czynnie włączyliśmy się również w jubileusz stulecia świątyni pod wezwaniem św. Marcina – sto lat to duży okres czasu nadający budynkowi kościoła i majestatu i szczególnego miejsca wśród zabytkowych budowli Kępna. Czy nawiązując do tego jubileuszu potrafimy zdać sobie sprawę, że cmentarz na którym stoimy ma 150 lat, że znajdujące się na nim dwa wolnostojące budynki wiekiem sięgają 135 i 110 lat. Czy potrafimy dostrzec i uszanować zabytkowe nagrobki mające często po 150 lat? Czy aż tak dużo mamy w Kępnie zabytków aby nie zauważać wartości tego miejsca? Cmentarze ewangelickie to cmentarze parki. Czy potrafimy dostrzec piękno przeszło 300 celowo tutaj zasadzonych, porośniętych bluszczem, tworzących nierozerwalną z tym miejscem więź - drzew będących często drzewami wyjątkowymi, okazowymi? Cmentarz ten jest przecież drugim po parku największym skupiskiem drzew w Kępnie.
My socjumowicze przychodzimy tu kilkanaście razy w roku i pracujemy społecznie, i nikt nam za to nie płaci. Wielu naszych znajomych pyta się dlaczego? Co albo kto nam każe poświęcać swój czas i siły? Czasami trudno jest nam przyjąć że robimy to z szacunku dla przeszłości. Osoby, które tutaj są pochowane współtworzyły nasze miasto, nadawały mu jego charakter, napełniały życiem, tak jak my teraz. Ich bliscy rozpaczali tak samo, jak my rozpaczamy po stracie naszych bliskich stawiali im najpiękniejsze nagrobki by wyrazić swoją miłość i ukoić swój ból. Tu na cmentarzu ewangelicko-augsburskim leżą czyjeś dzieci, rodzice. Krewni dbali o te groby, stawiali piękne krzyże, po to, by pamięć trwała. Mówi się, że człowiek żyje dopóty, dopóki trwa o nim pamięć. My nie pozwalamy tej pamięci wygasnąć. Uważamy, że jest to szczególnie ważne w przypadku cmentarzy ewangelicko - augsburskich. Lata drugiej wojny światowej, i czas tuż po niej to okres barbarzyństwa. Dopiero od niedawna swobodnie i głośno mówi się o tym z jak ogromną nietolerancją i nienawiścią spotkały się osoby wyznania ewangelickiego, zarówno Niemcy jak i Polacy tuż po zakończeniu II wojny światowej. Część z nich trafiła do więzień i obozów, wielu zostało przesiedlonych, część pod naporem prześladowań musiała zmienić nazwisko, część wybrała emigrację. Zostało tak mało ludzi by pamiętać. Uważamy, że my, współcześni winni jesteśmy cześć: tym, którzy są tu pochowani, ale także ich krewnym, którzy cierpieli prześladowania. Musimy pamiętać i o latach prosperity i o czasach barbarzyństwa, bo to właśnie barbarzyńcy chcą wprowadzić swój ład burząc i niszcząc to co było. Nie możemy dopuścić do tego, by lata barbarzyństwa wróciły na nowo. Budujmy swoją przyszłość, rozwijajmy te miasto pamiętając o przeszłości i odnosząc się z szacunkiem do miejsc pamięci. Niech ten cmentarz ewangelicko -augsburski będzie tego symbolem.

Korzystając z okazji chcieliśmy w tym miejscu podziękować za pomoc:
- dziękujemy Urzędowi Miasta i Gminy w Kępnie,
- parafii św. Marcina, w szczególności księdzu Piotrowi i księdzu Krzysztofowi Cieślarowi z parafii ewangelicko augsburskiej za pomoc w zorganizowaniu nabożeństwa.
- dziękujemy Pani Kołodziej za kwiaty, dzięki którym mogliśmy udekorować groby zasłużonych Kępnian.
- dziękujemy Ochotniczej Straży Pożarnej z Kępna i z Baranowa za pomoc w organizacji nabożeństwa
- dziękujemy uczniom i nauczycielom z Gimnazjum nr 1 i nr 2 w Kępnie, Gimnazjum z Krążkowych, Szkole Podstawowej nr 1 i 3, oraz Zespołowi Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 z Kępna za setki zniczy dzięki którym mogliśmy rozświetlić pamięć o ewangelikach, którzy kiedyś budowali i współtworzyli to miasto.
- przede wszystkim dziękuję jednak ludziom ze Stowarzyszenia Socjum Kępno i Okolice oraz osobom zebranym wokół strony www.kepnosocjum.pl za całoroczny trud pracy na tym i innych cmentarzach.

Kończąc chciałam Państwa zachęcić do obejrzenia wnętrza grobowca von Borcke. Chciałam Państwa również poprosić o datek, zbierany przy wyjściu z cmentarza – datek ten będzie wykorzystany na renowację zabytkowych grobów na tym cmentarzu. "