Czy w powiecie kępińskim istnieje problem spalania śmieci?
Tak, spalanie śmieci to poważny problem
90% [60 głosów]
Spalanie śmieci ma miejsce, ale nie uważam tego za istotny problem
4% [3 głosów]
Nie, taki problem nie istnieje
6% [4 głosów]
Ogółem głosów: 67
Musisz zalogować się, aby móc zagłosować. Rozpoczęto: 19/06/2016 22:13 Archiwum ankiet
|
Przez Mikorzyn przepływa rzeka Rudnica, obecnie zasilająca trzy niewielkie zbiorniki wodne na terenie ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego. Wśród pól otaczających wioskę znajdują się pozostałości niegdyś uczęszczanej drogi oraz młyna, który stał poza obrębem dzisiejszego Mikorzyna. Ilustruje to bogatą historię wykorzystywania zasobów wodnych oraz skomplikowany system spiętrzania wody. W położonym nieopodal gospodarstwie stoi ponad tysiącletni dąb. Złożony system odprowadzania wody ze stawów oraz całego dość podmokłego terenu wioski, znajduje odbicie w odrestaurowanym systemie wodnym przypałacowego parku. W centralnej części wioski nieopodal kościoła znajdują się trzy budynki zbudowane przez hitlerowców. W czasie drugiej wojny światowej swoją siedzibę miało w nich gestapo. Tam również dzielono łupy i zrabowane w okolicy dobra. Po wojnie w budynkach mieściła się poczta ośrodek zdrowia oraz dom nauczyciela.
Zabytki
- aleja zabytkowych dębów w kierunku wsi Mechnice
- pałac oraz park przypałacowy
- sanktuarium św. Idziego w neobarokowym, dwuwieżowym kościele z XX wieku
-rzeźba św. Idziego, późnogotycka z ok. 1500 roku
-odkryte w roku 1856 nieckowate kamienie żarnowe z rysunkami bożków normańskich i znakami runicznymi
-urny z pochówków kultury łużyckiej (muzeum Kępno)
Neobarokowy kościół murowany p.w. św. Idziego Opata wybudowano w latach 1927-33 według projektu architekta Stanisława Mieczkowskiego. Świątynię wykończono w latach 1947-51.
Jest to budowla jednonawowa z transeptem i dwuwieżową fasadą. Wokół prezbiterium podcienie.
W ołtarzu głównym wykorzystano fragmenty dawnego z XVIII w. W ołtarzu tym późnogotycka rzeźba św. Idziego z około 1500 r. Dwa późnobarokowe ołtarze boczne ze zwojów akantu pochodzą z 1 poł. XVIII w. Umieszczono w nich barokowe obrazy św. Agnieszki i św. Wawrzyńca. W kaplicy barokowy ołtarz z rzeźbą św. Jana Nepomucena, namalowany przez J. Baltazara de Jung w 1794 r. Został odnowiony w 1852 r.
Ponadto wewnątrz warto zwrócić uwagę na barokową ambonę z XVIII w. z herbem Jastrzębiec, barokową chrzcielnicę, kamienną kropielnicę z 1796 r., feretrony z obrazami św. Jerzego oraz Niepokalanego Poczęcia z XVIII/XIX w., Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Anny Samotrzeć, Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX w. W drewnianym obejściu przy kościele znajduje się obraz Chrystusa Ukrzyżowanego z XVIII w.
W 1999 r. świątynia została podniesiona do rangi Sanktuarium. Jest to miejsce licznych pielgrzymek i słynnego odpustu ku czci św. Idziego.
Tradycja mówi, że od początku naszych dziejów św. Idzi zjawiał się w tym miejscu ,gdzie teraz stoi kościół. Pomagał
ludziom w różnych sprawach. Od wieków w przekonaniu społeczeństwa św. Idzi w Mikorzynie - to miejsce święte.
Kroniki podają ,że np. w czasie zaborów przychodzili tu pielgrzymi od Wieruszowa, Wielunia ze Śląska, z Sycowa,
Oleśnicy i aż od Trzebnicy, nie licząc całej południowej Wielkopolskiej ziemi.
W okresie letnim najwięcej ludzi przychodzi na modlitwę. Z księgi wpisów wynika , że są z różnych stron Polski.
Natomiast na tygodniowy odpust - zwłaszcza zakończenie - kilka tysięcy wiernych.
Edytowano 2razy, ostatnia edycja 2008-06-28 11:48:56