Wieś Świba przed 1819 r. należała do parafii wieruszowskiej. OO. Paulini jako właściciele połowy Świby postanowili wystawić sobie tutaj kaplicę ku czci św. Katarzyny. Wśród miejscowej ludności od kilku wieków krąży tajemnicza opowieść związana z budową tutejszego drewnianego kościółka. Przed ponad 400 laty, kiedy powzięta została decyzja o wybudowaniu tego kościoła, postanowiono postawić go na wzgórzu we wschodniej części wsi. W wybranym miejscu zgromadzono potrzebne materiały i rozpoczęto budowę. Cały dzień cieśle pracowali w mozole. Kiedy rankiem wrócili na miejsce pracy zastali tam tylko puste miejsce. Nocą cały zgromadzony materiał został przeniesiony i pozostawiony na podmokłym terenie ? nieodpowiednim to kontynuowania budowy. Postawiona poprzedniego dnia część konstrukcji również została przeniesiona tajemną siłą na to miejsce. Ludność podejrzewając czyjąś złośliwość przenosiła ponownie materiał na wzgórek. Budowy kościółka nie można było jednak uskutecznić, ponieważ sytuacja dwukrotnie jeszcze się powtórzyła. Zgromadzony materiał znów jakaś siła przenosiła na podmokły teren. W końcu dopatrzono się w tym woli Bożej i wybudowano drewniany kościółek na wskazanym miejscu. Tam też stoi po dziś dzień na chwałę Bożą.
Callier w 1888 roku wspomina, że msza święta odprawiana tu była jedynie raz do roku przez plebana olszowskiego. Własność OO. Paulinów została im odebrana przez rząd pruski, a przy rozgraniczeniu Wielkiego Księstwa Poznańskiego od Królestwa Kongresowego wcielona do parafii olszowskiej.

Materiał źródłowy
- Powiat ostrzeszowski w XVI stuleciu Callier
- Powiat kepiński z mapką powiatu ks. J. Janiszewski

Edytowano 1raz, ostatnia edycja 2009-08-09 22:58:28

---

i bez celu podąża w miejsca przez człowieka wzgardzone....

Rany... Przyszli ruscy, chcieli zachomikować, nie udało się i tyle, głupi humor mają Też bym przeniósł deska po desce

---

aha...